poniedziałek, 28 lutego 2011

Inspiration numero quatre: Pride and prejudicice(1995)

Pride-and-Prejudice-1995-book-to-screen-adaptations-743275_800_600

To był chyba 1999 rok. Czwarta klasa podstawówki. Późna jesień, późnym popołudniem. Siedziałam u siebie w pokoju z zeszytem do matematyki na kolanach. W tle kończył się jakiś teleturniej na Dwójce. Jak zawsze uczyłam się przy włączonym telewizorze, zostało mi to do dziś. Robiłam zadania i znudzona zerkałam na zmieniające się reklamy. Zaczął się jakiś film. Kostiumowy, nic specjalnego przecież każdy nastolatek oglądał wtedy "Jumanji", "Hooka", Kevina i inne familijne hity wypożyczalni video.
W filmie ładne staroangielskie widoki, przyjemna melodia, pięć sióstr w empirycznych sukniach z misternie skręconymi loczkach przy skroniach i główna bohaterka Lizzy. Od pierwszej chwili ją bardzo polubiłam, momentami nawet sama się z nią utożsamiałam. Z każda minutą filmu częściej gapiłam się w telewizor niż w zeszyt. Rzuciłam go w kąt, usadowiłam się wygodnie na łóżku i oglądałam, oglądałam i jeszcze raz oglądałam. Po 50 minutach okazało się, że to dopiero pierwszy z pięciu odcinków i na kolejny muszę czekać do następnego tygodnia...
Przez te pięć tygodni z utęsknieniem czekałam na "Dumę i uprzedzenie". Zakochałam się w historii Darcego i Lizzy, w książkach Jane Austen i w filmach kostiumowych. Zaczarował mnie Pan Darcy!
Tą serialową wersję BBC obejrzałam już paredziesiąt razy, kilkakrotnie przeczytałam książkę, a nową wersję w reżyserii Joe Wrighta z Keirą Knightley i Matthew Macfadyen dosłownie znam już na pamięć (" My dear Mr. Bennet, have you heard Netherfield Park is let at last?"...) . Jednym słowem "Dumę i uprzedzenie" mam już we krwi i chociaż uwielbiam najnowszą wersję to największy sentyment zawsze będę miała do tej z Colinem Firthem.
Więc pewnie nie zdziwi nikogo fakt, że bardzo się cieszę, że to właśnie On dostał Oscara za "The King's speech"!I Znów po 15 latach Lizzy i Darcy zagrali w jednym filmie, bowiem w "Jak zostać królem" Jennifer Ehle (Elizabeth Bennet z P&P 1995) wciela się w rolę żony Lionela Logua. To taka ciekawostka, bo przyznam, że na początku kompletnie jej nie poznałam w tej roli.
Zbliżamy się właśnie do końca mojego wywodu-rzeki. Na koniec chcę jeszcze tylko podkreślić, że jeśli ktoś kto tak jak ja lubuje się w kinie kostiumowym i jeszcze nie oglądał "Dumy i uprzedzenia" w wersji BBC to dobrze radze- biegusiem do wypożyczalni:P
ściskam
a







Darcy
fot. print screen

piątek, 18 lutego 2011

February girl


Dzisiaj możecie zobaczyć jeden z moich ostatnio najczęstszych zimowych mundurków: czarny płaszczyk F&F+ pudrowo różowy szalik i rękawiczki+ mleczno biały,wełniany beret + sznurowane, wysokie buty + torba na złotym łańcuszku. Zimą gdy jest naprawdę mroźnie, nie silę się na oryginalność i super look, nie noszę butów na wielkim obcasie, pięciu warstw swetrów, które ledwo mieszczą się pod jesienną kurtką ani nie paraduje z gołą głową. Zima to zima!

Zdjęcia zrobiłyśmy z moją siostrą, wracając z naszej lumpeksowej wyprawy w Chełmie. Tradycyjnie w tym samym miejscu zrobiłyśmy przystanek na pamiątkowe zdjęcia. Ja lansowałam się z nową torbą na zakupy w łączkę i multikolorowymi pazurkami, a Ewa zajadała się najpyszniejszą, regionalną mini pizzą:) W torbach mamy nowe ubraniowe łupy, wkrótce pewnie się pochwalę:D






Chełm, 02.02.2011r.

Fot. Ewa

wtorek, 15 lutego 2011

Tinkerbella gotuje: zupa serowo-czosnkowa

Kolejny przepis, kolejna zupa, kolejna potrawa z czosnkiem. Dzisiaj jedna z najprostszych zup jakie robiłam. Tania, ekspresowa i zadziwiająco pyszna.

Składniki:

-Duży serek topiony, najlepiej śmietankowy lub kremowy. Bez dodatków szynki, ziół, szczypiorku itd.Czasami dodaje go więcej, zupa jest wtedy smaczniejsza.

-1,5-2 kostki rosołowe(warzywna lub drobiowa)
-6-8 ząbków czosnku

-4 łyżki kaszy mannej

-łyżka masła i odrobina oleju

1. Do niewielkiego garnka wlewam niecały litr wody(zawszę robię to na oko więc ciężko mi podać dokładna ilość). Wrzucam kostki rosołowe i serek topiony.
2.Gotuję, co jakiś czas mieszam aż serek i kostki dobrze się rozpuszczą.
3. Na maśle(z kilkoma kroplami oleju-wtedy masło się nie przypali) podsmażam pokrojony czosnek. Gdy się zeszkli wrzucam go do zupy i gotuje ok 5 minut. Uważajcie, żeby za mocno nie przysmażyć czosnku, wtedy zupa niestety będzie gorzkawa.

4. Na koniec zagęszczam zupę kaszą, nie zapominając o ciągłym mieszaniu- inaczej z kaszy powstaną grudki.
5. Zupę zajadamy z grzankami lub po prostu tak jak ja z bułką.

SMACZNEGO:)

P.S. Przepis znalazł mój Tata w jakimś bardzo starym odcinku "Gotowania na ekranie" emitowanego dawno temu na TVP 1.

piątek, 11 lutego 2011

red-white-navy blue


Cześć:)
W najbliższym czasie postaram się pochwalić moimi nowymi nabytkami ciuchowymi. Dziś pierwsza odsłona: marynarska w tonacji biało-czerwono granatowej. Mam nadzieję, że niebawem pojawią się kolejne odsłony: kwiatowa, błękitno-złota i taka wyłącznie poświęcona sukienkom. Wszystko co możecie dziś zobaczyć (z wyjątkiem pierścionków) kupiłam w lumpeksie lub przerobiłam. Niestety, część z tych ubrań musi poczekać na trochę cieplejsze dni przynajmniej do wiosny...
Koniec ględzenia na dziś! Uciekam oglądać "The King's speech" z moim ukochanym Panem Darcym w roli głównej. Wrażeniami z filmu podzielę się z Wami za parę dni.
ściskam
a.

*po lewej: sweterek vintage z wyszywanymi koralikami pagonami, kieszonkami i mankietami(nieznanej mi firmy Dolores ), luźny top w paseczki (New Look) *po prawej: długi kardigan z kieszonkami i złotymi guzikami, T-shirt vintage z bawełny organicznej
*poniżej: nowy pierścionek z szafirowym oczkiem, moja ulubiona cienka, srebrna obrączka w serduszka-prezent od Mamy i ukochany srebrny, duży pierścień z czarno-białymi cyrkoniami- prezent osimnastkowy od mojej licealnej klasy
*po lewej: spódnica powstała ze starej sukienki (była już tutaj)
*po prawej: angorowy, czerwony kardigan(SAVIDA ), zwykły, biały, luźny top do legginsów (New Look ), lakierowane balerinki(F&F)

*Po lewej sukienka w paski(e-vie ) *Po prawej: top w gwiazdki i kotwice( Topshop)



wtorek, 8 lutego 2011

Raspberry red

Bardzo lubię kolor mojego dzisiejszego swetra. Jednak zawsze miałam problem z nazwaniem tej barwy, bo nie jest to na pewno bordo, ani klasyczna wiśnia, ciemny róż też raczej nie. Strasznie mnie to nurtowało więc zaczęłam węszyć w internecie. Jak się szybko okazało mój kochany kolor wg palety Ral to Raspberry red (nr 3027) i jego jakże adekwatne polskie tłumaczenie "bardzo ciemny różowy"...
Malinowa czerwień jest niezwykle wdzięczna i twarzowa. Słyszałam, że najlepiej prezentują się w niej brunetki. Jak się okazuje to nieprawda, bo świetnie podkreśla urodę także rudzielców( patrz tutaj) i blondynek (chociaż jak dla mnie najpiękniej im w pastelach albo czerwieni:D).
Teraz kilka słów o prezentowanym dzisiaj looku. Sweter i pasek (sh) kupiłam oddzielnie, ale traf chciał, że stworzyły idealny duet. Bazą jest czarna tunika, legginsy i "niewidzialne kozaki", a włosy spina stary jak świat grzebyczek:) Tyle jeśli chodzi o ciuchy i kolory, teraz odrobina newsów.

Cały poprzedni tydzień byłam w swoim żywiole. Jeździliśmy z Emilem od rodziny do rodziny przemierzając pół Polski. Zaliczyliśmy poloneza na studniówce mojej siostry. Spałam w moim ukochanym różowym pokoju w domu. Jadłam najpyszniejsze smakołyki, przyrządzone specjalnie dla Nas. Zrobiłyśmy sobie z Mamą babski dzień tylko we dwie, a z moją siostrą Ewą przemirzyłyśmy stary, dobry szlak chełmskich lumpeksów, szaleńczo się obkupując. No i po raz pierwszy od ponad pół roku znów mogłam przejechać się samotnie pociągiem, moją kochaną trasą.Uwielbiam to! Siedziałam z nosem przy szybie podziwiając uciekające za oknem stacje, które przecież znam na pamięć.
Mój kochany ogródek Dziadków, pogrążony w zimowym śnie znów posłużył za scenerię ze zdjęć. Niech no tylko zakwitną jabłonie, to pojawię się w nim na dłużej:)
buziaki
a.


Ewa, moja siostra:)


Fot.Ewa


Chełm 03.02.2011.